ctesi çökelezdeyiz, hertaraf deli bulut, rüzgar limitlerde, bulut tabanı düşük, hava acaip soğuk. Ahh zççç dedik ama 2 saat sonra gökyüzü mavilikleri belirmeye başlayınca hazırlanıp çıktık.
Ben, Isa, Özay havadayız, tepenin önünde kazıyoruz, aşağıya bi de baktım ki geri kalan 10 kişi çantalara yaslanmış oturmuş bizi seyreyliyolar, sanırsın bizi seyretmeye gelmişler .. Bulut tabanı yapıp başladım beklemeye, bırak diğerlerinin de havalanmasını, özayla isa da top land yapıp tepeye inmez mi ? Hava gittikçe güzelleşiyor bi yandan, ben artık yalvarır oldum aşağıdakilere telsizden, noolur gelin diye ..
Sonunda özay ve levent geldiler yanıma, birlikte dönüp bulut tabanı yaptık beraber, en azından bu kısmı o kadar keyifliydi ki, buna değdi doğrusu.
Arkadan ömer de bize katıldı havada ve hepbirlikte büyük çökeleze doğru uzadık.
Fakat rüzgar batıdan 20-30 esiyor ve bizi büyük çökelezin doğusuna rotora ve bastırıcıya sürüklüyor durumu vardı, herkes baara baara inmeye başladı teker teker. Ben daha önce de benzer bi durum yaşamıştım batılı rüzgarda, bu sefer yol iz olmayan biyere patlamayı göze alıp büyük çökelezin batıya bakan sırtlarına yamandım, orada mutlaka bissürü termik bulurum diye, heyhat, az daha büyük çökelezin zirveye iniveriyodum …
kazı kazı derken zor bela oradan koptum, nereye gitsek derken, hem irtifada güneyli rüzgar var kuzey doğuya atıyo, hem de baklan ovanın üzerinde mavi (termiksiz) bir bölge var, ben de çala doğru uzadım ama yine kuvvetli batı rüzgarına yenik düşüp çivrile 20km filan kala beyilli köyüne indik ..
Akşam hava durumuna baktık kuzey rüzgarı veriyo, dedik çökelezden ekmek çıkmaz, biz hem dönüş yolunu kısaltalım hem de daha önce uçmadığımız bir yer keşfedelim diye Beydağ’a gittik. Beydağ, Bozdağın güneyindeki sırtların, aydın dağlarının doğu tarafı. 1500mt irtifalı çok güzel bi kalkış noktası bulduk, tam mutlu olacaz, telsizden hilmiyi duyduk:
“Arkadaşlar ben çökelezden kalktım, 3000mt’deyim yer hızım 80km/h, çivrile uzuyorum”
arabada derin bi sessizlik … bi anda suratlar asıldı filan bi görseniz … herkes çökelezi bıraktığımıza bin pişman …
neyse biz eldekini değerlendirelim bari deyip başladık uçmaya, millet çıkıyo top landing yapıyo filan, tam mutlu olacaz bu sefer de yurdaer:
“ben bulut tabanındayım, çivril semalarındayım, çok yoruldum inecem galba ..”
acımızı kalbimize gömüp başladık gaz vermeye:
“abi sakın inme bak, çivrili geç sağa dön, az ilerde dinar var, hadi kolay gelsin”
Derken, karşımızda bozdağda uçan izmirli pilotların sesleri gelmeye başladı, hatta bi tanesinin vox’u takılınca uçuşu naklen dinledik bi süre ..
Önümüzde izmirliler krosa çıkmış, biri alaşehire gidiyorum diyo, arkamızda çökelez tayfası biz çivrile geldik diyo, biz istanbul tayfası kafayı çizicez arada :)
Neyse bu haftasonunu da kazasız belasız (!) atlattık, 100+ icin hala umit var :)