Orhangazi keşif gezisi

Bu haftasonu Orhangazi’deki arkadaşımız Özay’ı ziyaret ettik. Ne zamandır
oralarda çeşitli uçuş yerleri olduğundan bahsedip duruyodu. Sonunda Emre
Aytaç’la bir fırsat yaratıp gitmeyi başardık.

O bölgedeki esas gözbebeğimiz Gürle dağıydı. Buralara ilk olarak Hakan Öge
saldırmış ama kalkış yeri bulamadığından bahsetmişti. Bu sefer de yollardaki
kar birikintileri yüzünden Gürle’ye çıkmayı başaramadık.

Alternatif olarak Gemlik tepelerine gitmeye karar verdik. Buralarda belli bi
irtifadan sonraki yer yapısı Abant’ı andırıyor. Hemen hemen her rüzgar
yönüne uygun bir yamaç bulmak mümkün. Biz ilk olarak Şahintepesi denilen bir
noktadan uçtuk. Kalkış mükemmel, iniş için çeşitli irtifalarda seçenekler
var. Biz aşağıdaki Benli köyünün yanındaki sırtın üzerindeki boş yeşil
alanları gözümüze kestirdik.

Saat 2 gibi tepeye ilk geldiğimizde güneyden esen hakim rüzgarla birlikte
altımızdaki vadilerden toplanarak gelen termikler uçuş için mükemmel şartlar
sunuyordu. Bizim iniş kalkış yerlerini inceleyip havayı koklamamız, ardından
uçuş için hazırlanmamız sırasında hakim güney rüzgarı zayıfladı, aradaki
termik çevrimleri de daha belirgin hale geldi.
Biz aramızda kim önce uçsun, kimi winddummyleyelim diye tartışırken, baharın
müjdecisi leylekler gruplar halinde önümüzdeki tepelerden termik dönerek
yükselmeye başladılar. Yüzlerce leylekten oluşan gruplar termik döndükçe
termiğin şeklini ve driftini gözle görmek çok güzeldi. Buradan aldığımız
bilgi, hakim rüzgarın hafiften kuzeye dönmeye başladığı ve bizim
hissettiğimiz termik rüzgarının aslında önümüzden kalkan termiklerin son
parçaları olduğu şeklindeydi. Hala vadi ve termik rüzgarları uygunken daha
fazla oyalanmadan ben, emre ve özay kalktık. Termikler bizi pek taşımadı ve
hep beraber aşağı benli köyünün sırtlarına doğru inişe geçtik. Ben inmeyi
planladığımız sırtın hafif arkasında biraz fazla oyalanınca rotorda kaldım
ve neredeyse deep stall sınırında çökerek asfalt yola zor bela indim. Hemen
diğerlerini de uyardım ve onlar daha mantıklı yerlere indiler. İnişle kalkış
arasındaki yolun bir kısmı bayaa bozuk, altı yüksek bir araç şart.

Kalkış yerine geldiğimizde rüzgar tahmin ettiğimiz gibi kuzeye dönmüştü.
Özay bu rüzgara uygun başka biryer olduğunu söyleyerek bizi hemen yakındaki
yellibayıra götürdü. Burası kuzey-güney hattında uzanan bir vadinin çanak
şeklinde kapanan güney ucuydu. Kalkış yine mükemmel geniş çayır çimen bi
arazi. Yelken uçuş için ideal, aşağıda vadi tabanında araçla ulaşılabilen
geniş düz alanlar mevcut. Tam eğlencelik bir yer. Biz gittiğimizde akşamüstü
olduğu için pek fazla bir termik aktivite yoktu, ama yine de oranın güzel
termik aktivitesi olacağına inanıyorum.

Leave a Reply